İnsanların yaşamlarında bazı günler vardır, keşke herkes bu duyguyu yaşasa dediğiniz. Öyle bir gündü… Yaşamın kasvetinden kurtulup genç gözlerinden uzaklara, on yıllar sonrasına baktım. Her biri ayrı kıvılcım gençlerle yazma hazzını paylaştım.
Zühre Öğretmen. Telefonda bir ses olmaktan çıkıp, karşılaştığımızda çocuklarıyla özenle, içtenlikle ilgilenen bir rehber öğretmene dönüştü, hayran oldum. Bu genç, çağdaş ve sevgi dolu öğretmen ve öğrencileri, umudumu, güvenimi, güzelliğe olan inancımı güçlendirdi. Bir buket çiçekle uzatılan dostluk ve yazma heyecanı hepimizi sardı. Kalemin gücünden başladık söze öykü ve yazın dünyasına birlikte daldık.
Düşünceleri, duyguları ve çalışmalarıyla atölyeye yaptıkları katkıyla birlikte zenginleştik. Sözcüklerin bizi taşıdığı öykü dünyaları şekillendirdik. Bana kendi yaptıkları pastalar, börekler, tatlılarla ev sahipliği yaptılar. Öğretmenlerimizin ve öğrencilerimizin sıcak ilgileriyle yüreğim genişledi. Sözcükten çıktık yola birbirinden ilginç öykülere ulaştık. Bir bütün günü dolu dolu bir paylaşımla, göz ışıklarıyla, sımsıcak dostluk bağlarıyla anlamlı kıldık. Ben onlara dil ve yazın dünyasındaki deneyimlerimi aktardım onlar bana “z” kuşağı deneyimlerini. Bu buluşmaya aracı olan, aydınlık öğretmenlerimiz ve okul müdürümüze teşekkürlerimle. Ula- Ermaş Anadolu Lisesinde, harika bir bahar günüydü. Keşfedilmemiş güzel insanların var olduğu güzel bir gün. 28 Nisan 2022
Aşkolsun Serap,Ula’ya geliyorsun ve benim haberim olmuyor.Bir acı kahve ikram edebilirdim en azından.
BeğenBeğen
Bozan notunu şimdi gördüm ama konuşmuş olduk. Kahve alacağım olsun acı değil (acele değil) orta şekerli ve sohbetle. Çok selamlar.
BeğenBeğen